Jak szybko i skutecznie rysować na tablecie – 7 prostych kroków

1. Canvas – wirtualna kartka

Rysując na papierze, po prostu bierzesz kartkę i rysujesz 🙂 W przypadku rysowania na tablecie, musisz najpierw wirtualną kartkę sobie stworzyć.

Zanim to zrobisz, zastanów się chwilę:

• co robisz? (czy to jest coś, co potem możesz wykorzystać w innych projektach?)
• dla kogo to robisz? (dla siebie czy dla kogoś?)
• jak potem chcesz z niej skorzystać?
• czy jest to projekt do druku? do internetu? na stronę www? social media?
• czy może to być później częścią innego projektu?

To wszystko determinuje, jak przygotujesz sobie CANVAS, czyli swoją wirtualną kartkę. Odpowiednie jej przygotowanie zaoszczędzi potem mnóstwo dodatkowej pracy i problemów, które mogą powstać przy skalowaniu i przenoszeniu rysunku.

O czym musisz pamiętać?

Jeżeli przygotowujesz projekt do druku, to musi mieć on rozdzielczość min. 300 dpi (ppi). Jeżeli jest to projekt, który ma być wyświetlany na ekranach, wystarczy 72 dpi, ponieważ w przypadku grafik, które idą na www, muszą one być „lekkie”, czyli ich ciężar nie powinien przekraczać 500 kb – a tak naprawdę im mniej, tym lepiej (dla szybkości wgrywania się obrazków na stronę, dla SEO, dla miejsca na serwerze). 

Jeśli nie wiesz dokładnie, co będziesz robić z rysunkami, to ustaw rozdzielczość 300 dpi, ponieważ zawsze wtedy będziesz mieć możliwość wydruku grafiki, a powstały obraz możesz zmniejszyć w przeznaczonych do tego programach. To dodatkowa praca, ale jesteś zabezpieczony na każdą okoliczność.

2. BRUSHES (wirtualne markery)

Sprawdź narzędzia, jakie są dostępne w wybranej przez ciebie aplikacji. Najlepiej będzie, jak na początku przeklikasz się przez kilka i spróbujesz, którym Ci się najlepiej rysuje. W wielu z nich możesz zmienić ustawienia i stosować je tak, żeby przypominały Twoje ulubione narzędzia fizyczne, którymi lubisz rysować. 

Zawsze wyszukuję lub ustawiam sobie narzędzie podobne do:

• marker podobny do outlinera z Neuland ze ściętą końcówką – na tytuły i nagłówki,
• pisak z okrągłą końcówką (taki jak Graphic Pigma 1 od Sakury) do tekstów i ikon,
• cienkopis do detali,
• brush do portretów/ikon,
• rozmyty, artystyczny, przypominający pędzle akwarelowe do cieni i odrysów,
• linia kropkowana.

   

To moje „must have”, które w każdej aplikacji próbuję sobie ustawić, zrobić z nich folder do szybkiego dostępu lub dodać je do ulubionych. 

3. Color Palette – paleta kolorów.

Kolory w aplikacjach można wyświetlić w zapisie CMYK (bardziej przygaszone) lub RGB (bardziej wyraźne). Większość programów ma koło kolorów, na którym znajduje się czysta barwa. Można ustawić jej nasycenie, jasność i ciemność. Jak pracuję z kolorem? Najczęściej barwę ustawiam na zewnętrznym kółku, a cienie na wewnętrznym. Można oczywiście wpisywać kody kolorystyczne – RGB i HSB, w przypadku Procreate, ale też w HEX. Kolor hexowy jest wykorzystywany w większości programów graficznych, nawet w Canvie.

Oczywiście można dobierać kolory na zasadzie teorii kolorów, czyli komplementarne, na przeciwległej stronie, split ze zmniejszonym kontrastem i analogowe, czyli leżące obok siebie. 

W Procreate można wybrać główny kolor, a pasujące do niego kolory pojawiają się w podpowiedzi. Przy rysowaniu dużego rysunku pojawiają się zapisane w historii kolory, a dla każdego projektu warto też stworzyć paletki kolorystyczne. W Adobe Fresco kolory są zapisywane w HSB (w Internecie można przekonwertować kody na konkretny zapis). Wyświetla się kilka niedawno używanych kolorów, ale w porównaniu z Procreate jest ich mało. Z reguły w warstwie referencyjnej, robię próbki kolorów, z których korzystam, i dzięki temu zawsze mam je pod ręką. Taką warstwę można wyłączyć, zablokować. To jest mój trick, który Ci zdradzam. W Autodesku są paletki kolorystyczne. Fajne w Autodesku jest to, że można zaznaczyć podobne odcienie jak w markerach marki Copic. W tym programie również tworzę oddzielną warstwę na kolory, a potem pobieram je pipetką i korzystam. Tyle jeśli chodzi o proces pracy z kolorem. 

Natomiast jeśli chodzi o moje podejście do kolorów na grafikach, to jestem minimalistką. Dla mnie kolor ma pełnić funkcję. Nie lubię zbyt kolorowych notatek – uważam, że gubią przekaz i osobiście nie wiem, gdzie i na czym mam się skupić 🙂 Ale to są moje preferencje i wcale nie musisz się z tym zgadzać 😉 

Zawsze, na każdej palecie przygotowuję sobie czarny/biały i szary, plus 1-2 kolory (kontrastujące ze sobą lub dopełniające).

W moich notatkach kolor wybija słowa „haki”, stanowi akcent kolorystyczny w ikonach, łączy – nadaje kierunek. 

Dobra rada dla Ciebie: sprawdź, czy możesz wgrać kolory swojej marki lub brandu klienta (jeżeli robisz projekt na zlecenie) – spójność kolorystyczna jest ważna. 

Przygotowane wcześniej kolory – przyspieszą i ułatwią Ci pracę.

4. Layers – warstwy

Kocham rysunek cyfrowy właśnie za warstwy, bo wszystkie aplikacje, które omawiam, mają warstwy. Warstwy pozwalają na to, by oddzielnie rysować kolory, ikony i teksty. Na warstwach robimy efekty, maski, można je wyłączyć, kopiować. To bardzo oszczędza czas, bo dzięki nim można szybko i łatwo nanosić wszelkie zmiany, robić warianty. 

W notatkach wizualnych na początku szykuję sobie następujące warstwy:

• ramka z moim podpisem,  z logo klienta/wydarzenia, stałymi informacjami, kontenerem na tytuł i inne elementy powtarzalne – jak to sobie poustawiam, to zawsze sobie blokuję tę warstwę, żeby na niej nie rysować; wtedy przy kopiowaniu czy duplikowaniu projektów nie muszę potem tracić czasu na usuwanie zbędnych elementów (np. jak rysowałam konferencję I Love Marketing – 17 prezentacji prawie jedna po drugiej w ciągu jednego dnia – każda minuta była cenna 🙂 );
• tytuł wystąpienia i portret prelegenta – zawsze robię na oddzielnej warstwie;
• tekst/rysunki/ramki;
• kolor, tzn. czasami mam oddzielną warstwę na paletę kolorystyczną, jeżeli dana aplikacja nie daje mi możliwości szybkiego dostępu do zmiany koloru, których chcę użyć w projekcie;
• podrysy/cienie/efekty
• zdarza mi się, że linie łączące robię też na oddzielnej warstwie – czasem, jak je narysuję, zmieniam zdanie co do formy czy koloru 🙂 kobieta zmienną jest, łatwiej wtedy mi z tym pracować.

Podsumowując, dzięki warstwom mam gotowe formatki zapisane jako wzór webinaru, na których mam poukładane stałe elementy, które powinny się znaleźć na notatce. Gdy potrzebuję użyć szablonu, kopiuję warstwę i nie muszę rysować jeszcze raz. Można też przygotować stemple, ikonki i je wstawiać na zasadzie pędzla. Można stworzyć własną bibliotekę ikon, podpisów, portretów, co owszem na początku wymaga nakładu pracy, ale potem znacznie ją przyśpiesza. 

5. Panel Control – funkcje i możliwości wybranej aplikacji

W zależności od tego, jaką masz aplikację panel kontrolny może wyglądać nieco inaczej. Większość funkcji wygląda jednak całkiem podobnie. Jeśli wchodzimy do jakiejkolwiek aplikacji, przeważnie na początku wyświetla się biblioteka dostępnych prac. Jest zawsze +, żeby stworzyć nową. W każdej aplikacji warto sobie wejść do Pomocy. Na YT znajdziesz wiele instrukcji jak ogarnąć obsługę programu, polecam też moje webinary [link]. 

Zaprzyjaźnij się z interfejsem aplikacji (jak się poruszać, gdzie znaleźć interesujące Cię funkcje: jak usunąć, przesunąć, jak wyciąć itp.) 

Sprawdź możliwości swojej aplikacji. 

Warto poznać gesty/skróty, które przyspieszą pracę – sprawdź, czy są one założone z góry, czy możesz sobie coś zmodyfikować i ustawić pod swoje preferencje (tak jest w Procreate :)).

Kluczowe funkcje to:

• cofnij/przywróć
• zaznacz
• kopiuj/wklej, wytnij/wklej
• jak kolorować obiekty,
• jak pobierać kolor pipetką,
• opcja linii pomocniczych

6. UKŁAD (schemat, tytuł, portret, bank ikon) – przemyśl go

6. Templates – gotowe schematy do zastosowania

Możesz sobie przyspieszyć pracę przygotowując wcześniej szablon do powtarzających się notatek, np.  taką samą ramkę z logo, nazwą wydarzenia i miejscem na tytuł – czy to w serii notatek do wydarzenia, kursu online itp, które możesz potem kopiować bez konieczności przerysowywania wszystkiego.

Możesz korzystać również z gotowych schematów i szablonów, np. robiąc notatkę podczas spotkania. Szerzej o tworzeniu schematów przeczytasz w artykule na ten temat.

(tu będzie miniatura).

(i tutaj odwołanie do wpisu który będzie o tworzeniu szablonów) oraz link do pobrania szablonu do spotkania

Możesz również wcześniej przygotować sobie swój własny bank ikon – zbiór charakterystycznych ikonek do danego tematu w jednym pliku, z których możesz potem korzystać w różnych notatkach.

Często w szablonach mam takie „sztampowe” ikonki, które narysowałam z większą dbałością lub fajnym charakterystycznym szczegółem, zachowuję sobie w jednym pliku i kopiuję w różnych notatkach.

Jeśli chodzi o organizację pracy przy rysowaniu, to warto zapamiętać jedną ważną –  i być może oczywistą –  rzecz. Możesz przerysowywać pewne elementy, ucząc się, ale nie publikuj potem tego w social mediach jako Twoje dzieło. To nie jest do końca etyczne. Nie promuj plagiatu i łamania praw autorskich.

7. EXPORT/SAVE/COPY

7. Export/save – czyli jak zapisać, żeby mieć do tego szybki dostęp.

Warto na początku też sprawdzić, czy w aplikacji, w której rysujesz, jest opcja „autosave”. Przykro by było, gdyby raptem rozładował Ci się tablet lub przez przypadek coś byś nacisnęła, co spowoduje, że wyjdziesz z aplikacji i stracisz całą pracę. 

Jeśli chodzi o zapisywanie i eksportowanie pracy to tutaj znowu – zależy do czego i gdzie chcesz wykorzystać. Pamiętaj:

PDF – do druku

PNG – do internetu (to też jest jedyny format, który da Ci pliki bez tła, pod warunkiem, że wyłączysz warstwę tła przed eksportem)

TIFF – warto zapisywać, jeśli rysujesz w Procreate cyfrowe rysunki, które idą do książki. Często zecerowie preferują pliki w tym formacie, ponieważ zapisuje się w nich dużo więcej informacji, które JPG spłaszcza.

Nie polecam Ci generalnie zapisywać plików jako JPG (jest to największa kompresja pikseli i najgorsza jakość plików, chyba że zrobisz ogromy plik na stronę www, który przekracza 500 kB).

Niektóre aplikacje pozwalają eksportować w formacie PSD (to jest format plików programu Adobe Photoshop, ale to też format, w którym Twoje warstwy zostaną zapisane oddzielnie i może je potem łatwo edytować i zmieniać. W innych przypadkach Twoja praca będzie „spłaszczona” – czyli wszystkie warstwy zostaną złączone do jednej przy eksporcie (wyjątek stanowią PDF z Fresco).

Pamiętaj, rób kopie zapasowe co jakiś czas.

Zmiany i modyfikacje polecam zawsze robić na kopii, zduplikuj warstwę i rób wszystkie zmiany na kopii, bo wtedy łatwiej jest wrócić do tego, co było. Czasem klient wymaga powrotu do wersji pierwotnej.

Pobierz listę Digital sketchnoting – szybki start i stwórz swoją pierwszą notatkę. Jeśli wciąż się wahasz, czy przejść na notowanie cyfrowe, zapoznaj się z tym wpisem. Przeczytaj też koniecznie mój artykuł o narzędziach do digital sketchnotingu, w którym staram się maksymalnie przybliżyć Ci kryteria, jakimi się kierowałam podczas wyboru sprzętu i aplikacji.